Welkom op de blog, die ik onregelmatig zal vullen met verhaaltjes, foto’s en mini-filmpjes. De ene keer rond een thema, de andere keer zo maar wat waarnemingen. Al doende zal er wel een geschikte blogvorm uitrollen. Maar jullie reacties/commentaar zal natuurlijk ook van invloed zijn.
Gisterochtend – 30 juni – aangekomen in Japan; bloedheet! Deze hitte-overval riep meteen een waarschuwing in herinnering, die ik vorig jaar van Philip kreeg. Hij, een Brit die inmiddels zes jaar hier in de buurt woont, ervaarde zijn eerste Japanse zomer als een hel. Dit wordt mijn ‘vuurdoop’ dacht ik meteen. Gelukkig zweert Philip nu bij een Japanse zomer omdat je je erop instelt en je – anders dan in Engeland of Nederland – er voor 100% zeker van bent dat het 2 maanden continue zomer blijft. Geen pieken van 30 en plotse dalen van 15 graden.
Na de drukte van de verhuizing, het aangename feest onder de notenbomen op 24 juni, de schoonmaak en overdracht van het Schoolhuis, het gedag zeggen en de voorbereiding van de reis, overheerst een voldaan gevoel nu we hier geland zijn.
Er ligt nu een leven voor ons, hier in Sugawacho, Nara. We hebben wel plannetjes, maar blijven met twee benen op de grond: eerst ons huis in orde maken. (De aannemer was nog aan het werk toen we arriveerden; hier wordt op zaterdag gewerkt). Sinds we in april hier voor het laatst waren tiert het groen overal welig, ook in de tuin die we toen ‘schoon’ achterlieten. De natuur is hier heftig en het regenseizoen dat net is afgelopen, heeft daar zeker toe bijgedragen. Die heftigheid van groei en bloei vind ik wel fijn en hoop daarvan te profiteren als ik volgend jaar een moestuin start.
Morgen schrijven we ons in in de gemeente Nara. Daarmee worden we inwoners van Japan en van het buurtschap Sugawacho, een klein tegenwicht tegen de ontvolking van het Japanse platteland. Geen eisen van ‘inburgering’ of iets van dien aard. Maar daar staan genoeg eisen en ongeschreven regels tegenover hoe te gedragen in het sociale verkeer. ‘Sumimasen’ (‘sorry’ maar dan minder oppervlakkig) en ‘Arigato gozaimasu” (dankjewel) kun je niet genoeg zeggen.
Eerdere berichten die je hier aantreft zijn bij sommigen al bekend. Ze schetsen iets van de ‘aanloop’ naar ons leven aan de andere kant van de wereld. Voor degenen die ze misten een kleine inhaalslag.